Aktywacja folii z tworzyw sztucznych to proces technologiczny, w wyniku którego otrzymuje się powierzchnie zwilżalne farbami drukowymi, klejami, mieszankami powlekającymi. Powierzchnię folii PP (polipropylen) i PE (polietylen) charakteryzuje stosunkowo niska energia powierzchniowa i dopiero aktywacja umożliwia drukowanie, klejenie czy powlekanie.
Umożliwia również aplikowanie folii do termodruku (hot-stamping) lub folii cold-stampingowej. Aktywacja folii dokonywana jest metodą chemiczną (np. gazowym fluorem) lub fizyczną (np. termiczną i elektryczną). Folia aktywowana powinna mieć energię powierzchniową większą od napięcia powierzchniowego farby, kleju czy mieszanki powlekającej o min. 10 mN/m. Farby stosowane do zadruku takich powierzchni mają z reguły napięcie 20-25 mN/m.
Energia powierzchniowa aktywowanej folii może być sprawdzane np. pisakiem do badania energii powierzchniowej, zwłaszcza że stopień aktywacji może zmniejszać się wraz z czasem.
Kliknij aby zobaczyć : Energia powierzchniowa tworzyw
Rodzaje aktywacji podłoża drukowego:
- aktywacja koronowa
dokonywana wysoko napięciowymi wyładowaniami elektrycznymi. Trwałość aktywacji za pomocą tej metody jest rzędu kilkunastu miesięcy.
- aktywacja gazowym fluorem
bardzo skuteczna metoda wielkoprzemysłowa dzięki której aktywować można nawet powierzchnie o bardzo niskiej energii powierzchniowej, np. teflon
- aktywacja plazmowa
bardzo skuteczna metoda wielkoprzemysłowa dokonywana przez nadmuchiwanie zjonizowanymi w wyniku wyładowań elektrycznych gazami
- aktywacja promieniowaniem nadfioletowym
rzadko stosowane metoda z racji na swą niską wydajność, polegająca na kilkuminutowym naświetlaniu przedmiotów
- aktywacja płomieniowa
dokonywana przez oddziaływanie na przedmiot płomieniem gazowym, zwykle propanowobutanowym.
Trwałość aktywacji za pomocą tej metody jest rzędu kilku dni.